Sıkı can iyidir,edeplidir.

    Çocukluğum değişikti biraz benim.O zamanlardan kalan çok fazla dikiş izim var..çizikler , yaralar ..Ama hepsinin bir anısı var işte bende ,baktığım zaman gülümseyerek hatırladığım..Hayatımızın her anı böyle aslında.Şu an çok üzüldüğümüz şeylere gün geliyor gülüyoruz hepimiz.Bu da hayatın bir cilvesi sanırım çünkü böyle olmasa çekilmezdi hayat.

Neyse çocukluğuma dönelim..Bir keresinde bizim zamanımızın o meşhur kamyonlarından biriyle uçuruma doğru ilerlerken arkamdan 3 kişi koşturduğumu hatırlıyorum ve benim hayatımı kurtaran babam olmuştu..Bir keresinde de hala değişmemiş hırsım ve inadımla abime kafa tutmuştum..'Sen buraya ayağını uzatamazsın.' demişti bana ne büyük hakaret,tabi ki uzatabilirdim ve yaptım da denk gelmedi belki ama uzattm ben.Sonuç yine hüsran,her yerime dikenler battı çıkarmak için saatlerce uğraşıldı filan..Ha bir de çok hırslıyım dedim ya,abimden önce öğrenmişim bisiklet sürmeyi..ama öğrenme aşamasında bir takım sıkıntılar yaşamıştım,pedala bakıcam diye dikenli tellerin arasına girmiştim o da hiç hoş değildi.Ama zaten ben havale geçirip hastaneye götürülürken,annemin bilincimin yerinde olup olmadığını kontrol etmek için ' hadi kızım bana anne de.' demesine karşılık 'demicem' diyen biriyim ben.Ne bekliyorsunuz ki?

   Beklemeyin bir şey ne hayattan,ne insanlardan.Yaşayın sadece..kendiniz için,kendi istediğiniz gibi,kimseyi düşünmeden yaşayın...Doyasıya...

*Hayatı sonuna kadar yaşamak istiyorsan önce yaşamayı hak edeceksin...

Yazlık çok tatlı bir şarkıı :)